Έγγραφο του υπουργού εσωτερικών Χ. Χριστόπουλου προς το υπουργικό συμβούλιο

Έγγραφο του υπουργού εσωτερικών Χ. Χριστόπουλου προς το υπουργικό συμβούλιο

Το έγγραφο εστάλη μετά την εξέγερση του Ναυπλίου (1 Φεβρουαρίου 1862) και μετά την αμνηστία, στις 24 Μαρτίου 1862, από τον υπουργό εσωτερικών Χ. Χριστόπουλο, πιθανά, προς το υπουργικό συμβούλιο.

Θέμα: Ο υπουργός περιγράφει την επικρατούσαν κατάσταση από την εξέγερση του Ναυπλίου. Όλα βαίνουν καλώς μετά την αποστολή τακτικών δυνάμεων. Ο κόσμος είναι με το καθεστώς. Επίσης, ο Βασιλεύς έδωσε αμνηστία, με διάταγμα στις 24 Μαρτίου.

Εν Αθήνα[ις]….

Υπουργείον Εσωτερικών

Κύριοι!

Με ευχαρίστησίν μου εκ των ημιεπισήμων τε και επισήμων εκθέσεων υμών τε και των αξιωματικών της Β. Χωροφυλακής πληροφορούμαι, ότι το υπέρ των καθεστώτων φρόνημα των πολιτών πάσης τάξεως καθ’ άπαν το Κράτος ακμαίον τηρείται, και η κατά του απονενοημένου κινήματος της φρουράς Ναυπλίου αγανάκτησις αυτών οσημέραι εξογκούται.

Τοιαύτη διαγωγή του ελληνικού λαού διευκόλυνε την Κυβέρνησιν να καταστείλη παν σπέρμα πλάνης όπου είχεν εισδύσει, να ενεργήση δε δραστηρίως, ό,τι το προς την πατρίδα και τον θρόνον καθήκον τη επέβαλον εις ταχίστην διάλυσιν της εν Ναυπλίω σκηνής. Όθεν εκτός των συγκεντρωθεισών μέχρι τούδε εν τω στρατοπέδω Ναυπλίου αρκουσών δυνάμεων τακτικού στρατού και ενόπλων πολιτών μεταβαίνουσι κατ’ αυτάς εκεί και δύο έτερα εκ της στερεάς τάγματα, των οποίων προ ημερών διετάγη η εν Μεσολογγίω και Στυλίδι συγκέντρωσις. Είνε δε αναντίρρητον, ότι αν ο λόγος δεν ισχύση να επαναγάγη εις την ευθείαν οδόν τους εξοκείλαντας εις την στάσιν και πολυειδώς την πατρίδα διά της διαγωγής των ζημιώσαντας, θέλει τους επαναγάγει χρήσις μέτρων, εις τα οποία να προέλθη η Κυβέρνησις με λύπην της αναγκάζεται υπό της μεγάλης ευθύνης, ην έχει περί της τάξεως και περί του παρόντος και μέλλοντος της πατρίδος.

Έγγραφο α

Η Κυβέρνησις της Α. Μ. οδηγούμενη από το συνδιαλλακτικόν πνεύμα, το οποίον την δεσπόζει, και εμπνεόμενη από την επιθυμίαν του να επαναγάγη την τάξιν και εξασφάλιση το διακινδύνευσαν μέλλον της πατρίδος προέταξε την επιείκειαν, και η Α. Μ. εν τη πατρική Αυτής μερίμνη και άκρα αγαθότη[τι παρεχώρησεν] αμνηστείαν διά τον κοινοποιηθέντος υ[πουργικού διατάγμ]ατος.

Η επιείκεια όμως έχει τα όριά της, η δε Κυ[βέρνησις] έχει, ως οίδατε, ευθύνας μεγάλας και διά τούτο δεν δ[ύναται] και δεν είνε μάλιστα εις την εξουσίαν της ν’ αναστείλη την εκτέλεσιν των νόμων χάριν ευάριθμων και προς ζημίαν ακαταλόγιστον του έθνους. Όθεν εάν οι αποπλανηθέντες δεν σπεύσωσι να ωφεληθώσι της αμνηστείας, η Κυβέρνησις δεν θέλει δυνηθή άνευ παραβάσεως του ιερωτέρου καθήκοντός της, άνευ προδοσίας, ούτως ειπείν, της εντολής της να ανέχηται την παράτασιν τοιαύτης καταστάσεως και επομένως θέλει αναγκασθή να προέλθη εις τα αυστηρότερα μέτρα. Ας βεβαιωθή δε έκαστος, ότι το αποτέλεσμα δεν θέλει βραδύνει να επέλθη και οι ένοχοι, οίτινες ολίγιστοι όντες και μη αντιπροσωπεύοντές τι εις τον τόπον, ετόλμησαν διά των όπλων να επιβάλωσι την θέλησίν των εις τους πολλούς, θέλουσιν υποστή αντάξια της βλάβης, ην επήνεγκον εις την πατρίδα.

Έγγραφο β

Ταύτα, Κύριοι, έκρινα δέον να σας γνωστοποιήσω μετά την από 19. τρ. μηνός ημιεπίσημον εμπιστευτικήν εγκύκλιόν μου, διότι επιθυμώ να ήσθε εν πλήρει γνώσει των διατρεχόντων και ποιήτε ανάλογον χρήσιν εις τας μετά των πολιτών συνδιαλέξεις σας, εκ της καταλληλότητος των οποίων και εκ της ετοιμότητος των μέτρων σας κρέμαται η ησυχία του τόπου.

Το πνεύμα της τάξεως, της συντηρητικότητος και του προς τα καθεστώτα σεβασμού, τα οποία ανέπτυξεν εις τας παρούσας περιστάσεις ο τόπος επιβάλλει εις ημάς πάντας μείζονα ευθύνην, διότι από την φρόνησιν ημών κρέμαται, εφ όσον η ανώμαλος κατάστασις επικρατεί, να τηρηθή η τάξις απρόσβλητος παντός ανατρεπτικού της νομίμου καταστάσεως μιάσματος.

Ο Υπουργός

Πηγή

Χειρόγραφα ιστορικού αρχείου βιβλιοθήκης Ανδρίτσαινας, Περίοδος 1821-1866, Θεσσαλονίκη, 2010.